آلبوم موسیقی سینت پاپ Depeche Mode 1990 یکی از معروفترین آلبومهای گروه که به رتبه دوم جدول موسیقی بریتانیا رسید و در آمریکا جز ده آلبوم پرفروش بیلبورد ارسال با کپی رنگی دفترچه اشعار آلبوم

آلبوم Depeche Mode 1990 ( تلفظ انگلیسی دپش مد تلفظ فرانسوی دیپش مد ) با اسم آلبوم ( Violator ) در سبک موسیقی Electronic/Synth Pop . ارسال آلبوم با کپی رنگی دفترچه دیسک برای خریداران و علاقمندان انجام میشود .هفتمین آلبوم استودیوئی بند بریتانیائی Depeche Mode که از کارهای بسیار معروف و شناخته شده این باند که از اصلیترین گروههای موسیقی Electronic/Synth Pop هستند با اسم ( Violator ) که ترانه Enjoy The Silence از این آلبوم در جمع ده ترانه برتر و پرفروش آمریکا و بریتانیا قرار گرفت . این آلبوم مثل آلبوم Black Celebration دارای شهرت جهانی در بسیاری از کشورها بخاطره فروش بالایش شد و بجز ترانه ذکر شده دارای دو ترانه بسیار پرفروش یا Hit دیگر به اسامی Policy Of Thruth و ترانه World In My Eyes بود . آلبوم ( Violator ) بطور کلی در جایگاه دوم پرفروشترین آلبومهای UK Albums Chart قرار گرفت و آلبوم اولین کار Depeche Mode بود که در جدول Billboard 200 در آمریکا در جایگاه هفتم جای گرفت . این آلبوم توسط توری بنام Violation Tour از طرف گروه مورد حمایت قرار گرفت . قسمتهای از ترانه Policy Of Truth بصورت بیکلام برای مدتها در ابتدای دهه 70 شمسی از تلویزیون کشورمان بر روی گزارشهای ورزشی قسمتهای از آن پخش میشد . گروه Depeche Mode که یک بند موسیقی الکترونیک خاص از نظر سبک موسیقیست در هر آلبومی معمولا دارای یک تک ترانه الکترونیک بیکلام هم هست

اعضا عبارتند از: Vince Clarke ، سینت سایزر. اندی فلچر ، سینتی سایزر، سازهای کوبه ای. دیو گاهان ، خواننده اصلی، گیتار. مارتین گور ، سینتی سایزر، آواز. آلن وایلدر ، درام، سینت سایزر .دپش مود، گروهی از نوازندگان پاپ پست پانک که در دهه 1980 در زمینه موسیقی به کمک کامپیوتر پیشرفت کردند، طبق بیوگرافی گروه در MTV، به موفق ترین گروه الکترو سینت تبدیل شده اند. com Depeche Mode تقریباً از زمان اولین حضور خود در سال 1981 در انگلستان موفقیت زیادی کسب کرده است، اما در آمریکا، پیروان آن تا سال 1990 به یک هواداران قابل توجه محدود بود، زمانی که آلبوم Violator گروه را وارد جریان اصلی کرد. از آن زمان دپش مد برای قرار دادن تک آهنگ ها در 40 چارت برتر و فروش میلیون ها آلبوم با مشکل کمی روبرو بوده است. انتشار آلبوم های مانند Songs of Faith and Devotion، Ultra و Exciter به ادامه موفقیت گروه در دهه های 1990 و 2000 کمک کرد.

موفقیت این گروه بدون مصالحه یا تظاهر به دست آمده است - اعضای Depeche Mode خود را موزیسین پاپ می نامند و در آن قالب کاملاً راحت به نظر می رسند. در واقع، Depeche Mode یکی از معدود گروههایی بوده است که پاپ را با نوعی اعتبار القا کرده است. مارتین گور، ترانهسرا به مجله اسپین گفت: «بیشتر آهنگهای پاپ زندگی را آنطور که هست منعکس نمیکنند. شما نمی توانید همیشه خوشحال باشید. در طول زندگی حرفه ای خود، من سعی کرده ام آهنگ های جدی خوب و همچنین آهنگ های بنویسم. می دانم که ما را متهم به افسردگی می کنند، اما ترانه های ما نیز دارای ویژگی خاصی هستند. اگر زندگی بد است، همیشه چیزی وجود دارد که به شما آرامش دهد. بیشتر گروههای پاپ تمایل دارند در کانون توجه قرار بگیرند و با مطبوعات محبت کنند. اعضای Depeche Mode تقریباً برعکس عمل میکنند - آنها عملکرد خود را برای عرصه اجرا ذخیره میکنند و در میان رسانهها چندان به نفع خود عمل نمیکنند. این بی میلی به صحبت کردن به صورت چاپی از اولین روزهای گروه در انگلستان نشات می گیرد .

Depeche Mode در خارج از لندن در سال 1980 با ترانه سرا وینس کلارک تشکیل شد. دیگر اعضای موسس عبارتند از مارتین گور، اندی فلچر و دیو گاهان که همگی در حومه لندن بزرگ شده اند. موسیقی راک نسل جدیدی از ماشینها را برای ساخت موسیقی ایجاد کرده بود - سینت سایزرها و شبیه سازهای درام - و اعضای Depeche Mode به سمت این ماشینها جذب شدند. دیوید گاهان لیدر و رهبر گروه به رولینگ استون گفت: «ما کار کاملاً متفاوتی را شروع کردیم. ما این سازها را گرفته بودیم چون راحت بودند. میتوانستید یک سینت سایزر را بردارید، آن را زیر بغلتان بگذارید و به یک کنسرت بروید. شما مستقیماً به PA وصل شدید. نیازی به عبور از آمپلی فایر نبود، بنابراین این کار را انجام دادیم. نیازی به داشتن ون نیست. ما در قطارها به کنسرت می رفتیم.

این گروه همچنین نیازی به سالنی برای تمرین نداشت. در واقع، آنها حتی نیازی به کنار هم بودن نداشتند - اتاق خواب هر فردی می تواند به یک استودیو تبدیل شود. در عرض یک سال پس از تأسیس Depeche Mode، کلارک یک نوار دمو تهیه کرد و در تلاش برای یافتن یک شرکت ضبط بود. سرانجام گروه با یک شرکت مستقل بریتانیایی به نام Mute Records قرارداد امضا کرد و اولین آلبوم خود را با نام Speak and Spell در سال 1981 منتشر کرد. موسیقی کاملاً مصنوعی بود، اما با این وجود اصلی بود. در زمانی که بیشتر کارهای تکنو حول موضوعات تیره و تار می چرخید، دپش مد آهنگی در مایه دنس، اشعار خاص و آن نگرش «دریافت با آن» را ارائه داد. Speak and Spell در سال 1981 به یکی از ده آلبوم پرفروش بریتانیا تبدیل شد و Depeche Mode راه اندازی شد.

تعجب آور نیست که طرفداران و مطبوعات بی رحمانه اجراکنندگان جوان را تعقیب کردند و به زودی کلارک به اندازه کافی از این نوع موسیقی سیر شد. پس از کناره گیری کلارک، گور ترانه سرای اصلی شد و آلن وایلدر برای کمک به خوانندگی به آن اضافه شد. جف گیلز در رولینگ استون می نویسد: «تحت رهبری گور، موسیقی دپش مد - برای نقل قول عنوان آلبومی که بسیاری از طرفداران گروه آن را دوست دارند - به یک «Black Celebration» تبدیل شد. ترانههای او، که تعدادی از آنها باعث سرخ شدن برنامهنویسان رادیویی آمریکایی شدهاند، .» تقریباً بدون پشتیبانی ایستگاه رادیویی، Depeche Mode شروع به جذب مخاطب در آمریکا کرد. آنها در سال 1985 با آهنگ People Are People یکی از ده ها ترانه برتر را کسب کردند، اما به عنوان مجریان زنده بسیار محبوب شدند. برای مدتی این گروه حتی با گروههای هوی متال دهه 1970 مقایسه میشد که به طور مرتب در کنسرتها بدون کسب رکورد طلایی فروش میرفتند.

با این حال، به تدریج، دپش مد شروع به هجوم به بازار بسیار مهم رادیو کرد. این کار آسانی برای گروهی از منتقدان به نام «Synth Wimps» نبود - ایستگاههای رادیویی با فرمت راک استاندارد به سادگی Depeche Mode را پخش نمیکنند. گروه نجات یافت بود جمعیت سالن دنس و طرفداران موسیقی موج نو ( New Wave ) که میتوانند به آهنگ تکنو-پاپ و اشعار جدید گروه بپیوندند. مارتین ال گور ( Martin L.Gore ) به رولینگ استون گفت: بسیاری از مردم تحت تاثیر موسیقی واقعی قرار می گیرند. آنها فکر می کنند که نمی توان با استفاده از کامپیوترها و سینت سایزرها و سمپلرها موسیقی با روح ساخت، که به نظر ما کاملا اشتباه است. ما فکر می کنیم روح در موسیقی از ترانه سرچشمه می گیرد. ساز و کار اصلاً مهم نیست.»

آلبوم Violator از Depeche Mode که در سال 1990 منتشر شد، و تور بعدی World Violation بیشترین میزان موفقیت را برای گروه به ارمغان آورد. آلبوم با آهنگهایی مانند « Enjoy the Silence »، «Policy of Truth » و «Personal Jesus » در بین ده آلبوم برتر قرار گرفت و در سال 1991 به رکورد فروش چند پلاتین رسید. ند راگت، نویسنده All Music Guide، گفت: «دپش مد» که این کلیشه بالینی موسیقی مصنوعی، راک بدون اینکه مانند یک گروه «راک» به نظر برسد، به ارتفاعات خیره کنندهای رسید. این گروه در سال 1993 موفقیت Violator را با Songs of Faith and Devotion دنبال کرد که برای اولین بار در جدول در رتبه اول قرار گرفت. اگرچه این آلبوم یک موفقیت تجاری و پرطرفدار بود، اما این آلبوم - که در ماه می 1993 به فروش با جایگاه پلاتین رسید - و تراکهای ترکیبی سنگین آن، اگرچه عمدتاً گیتار محور بود، اما از نظر انتقادی منصفانه نبود. کریستوفر جان فارلی در نشریه تایمز خاطرنشان کرد: «این یک آلبوم نرم تولید شده و بسیار شنیدنی است، اما در نهایت یک شکست عصبی وجود دارد.

یک وقفه چهار ساله، که با خروج وایلدر از گروه در سال 1995 ، پس از انتشار آهنگ ها. تلاش بعدی این گروه، Ultra، که در سال 1997 منتشر شد، دارای آهنگ های موفق Its No Good و Barrel of a Gun و آوازهای قوی تر و کنترل شده تر توسط Gahan بود. مجموعه تکآهنگهای موفق The Singles 86-98 در سال 1998 منتشر شد. یک تور حمایتی دنبال شد. اکسایتر که در سال 2001 با آهنگ اصلی Dream On منتشر شد، توسط مارک بل تهیه شد که از طریق همکاری با خواننده پاپ ایسلندی، بیورک، برای گروه آشنا بود. پس از انتشار Exciter، یک تور جهانی پنج ماهه در 24 کشور برگزار شد .