نوار کاست موسیقی اورجینال درجه یک شاد دیسکوی Donna Summer 1977

نوار کاست موسیقی اورجینال درجه یک یا ساخت آمریکا " Donna Summer 1977 " با اسم آلبوم ( I Remember Yesterday ) در سبکهای موسیقی شاد Electronic/Disco/Dance که توسط خواننده - ترانه سرای فقید و مشهور آمریکایی فوق در استریو کازابلانکا رکورد منتشر شد . 

دونا آدریان گینز ، که به طور حرفه‌ای با نام دونا سامر شناخته می‌شود، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی بود. او در دوران دیسکو دهه ۱۹۷۰ به شهرت رسید و به عنوان "ملکه دیسکو" شناخته شد، در حالی که موسیقی او طرفداران جهانی پیدا کرد.

سامر که در بوستون متولد و بزرگ شده بود، قبل از فارغ‌التحصیلی دبیرستان را ترک کرد و فعالیت خود را به عنوان خواننده اصلی یک گروه بلوز راک به نام کرو آغاز کرد و به شهر نیویورک نقل مکان کرد. در سال ۱۹۶۸، او به اقتباس آلمانی از نمایش موزیکال "مو" در مونیخ پیوست، جایی که چندین سال را در آنجا زندگی، بازیگری و خوانندگی گذراند. در آنجا، او با تهیه‌کنندگان موسیقی جورجیو مورودر و پیت بلوت آشنا شد و اولین آلبوم خود، "بانوی شب" که فقط در بازار اروپا عرضه می‌شد را در سال ۱۹۷۴ منتشر کرد. پس از ضبط و انتشار اروپایی سرود دیسکو پیشگامانه "دوستت دارم عزیزم"، او در سال ۱۹۷۵ با کازابلانکا رکوردز قرارداد بست و این اثر در آمریکای شمالی منتشر شد. در ایالات متحده، این تک‌آهنگ به اولین اثر او در بین پنج آهنگ برتر جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد تبدیل شد و در سال ۱۹۷۶ به رتبه ۲ رسید. سه آلبوم اول کازابلانکای سامر - «دوستت دارم عزیزم»، «سه‌گانه‌ی عشق» و «چهار فصل عشق» - همگی در ایالات متحده به فروش بالایی دست یافتند و منجر به کسب عنوان غیررسمی «بانوی اول عشق» در رسانه‌های موسیقی عامه‌پسند شدند. چهارمین انتشار کازابلانکای او، «دیروز را به یاد دارم» (۱۹۷۷)، باعث افزایش رتبه‌ی او در بین ده آهنگ برتر ایالات متحده و رتبه‌ی اول بریتانیا، «من عشق را احساس می‌کنم» شد که از آن زمان به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخ موسیقی پاپ مورد ستایش قرار گرفته است. پس از ضبط بخش عمده‌ای از شش آلبوم اولش در مونیخ با مورودر و بلوت، سامر و تهیه‌کنندگان به ایالات متحده نقل مکان کردند، جایی که سامر به ضبط تک‌آهنگ‌های موفقی مانند "آخرین رقص"، پارک مک‌آرتور، "بهشت می‌داند"، "چیزهای داغ"، ""، "تمام چراغ‌ها را کم نور کن"، "دیگر اشکی نمانده (کافی است)" با باربارا استرایسند و "در رادیو" ادامه داد.

سامر از سال ۱۹۷۸ با آلبوم زنده، "زنده و بیشتر" در صدر بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت و بدین ترتیب سلسله‌ای از سه آلبوم شماره یک متوالی، از جمله  Bad Girls (۱۹۷۹) و آلبوم تلفیقی، "در رادیو: برترین آهنگ‌ها جلد اول و دوم (۱۹۸۰)" را آغاز کرد. با دستیابی به این هدف، سامر اولین و تنها هنرمندی شد که سه آلبوم دوگانه شماره یک داشت. هر سه آلبوم در ایالات متحده دارای گواهینامه پلاتین یا بالاتر بودند و دختران بد بیش از دو میلیون نسخه فروختند. سامر اولین هنرمند زنی بود که در یک سال تقویمی سه تک‌آهنگ شماره یک ضبط کرد. موفقیت سامر با سقوط موسیقی دیسکو متوقف شد و در سال ۱۹۸۰، او کازابلانکا رکوردز را به مقصد گفن رکوردز ترک کرد. در پاسخ، آلبوم بعدی او، «سرگردان»، شامل ضبط موسیقی راک و موج نو و همچنین موسیقی الهام‌بخش بود که از ایمان تازه کشف‌شده‌اش به مسیحیت الهام گرفته شده بود. با این حال، ضبط‌های گفن رکوردز او آنطور که پیش‌بینی می‌شد موفق نبودند. سامر در سال ۱۹۸۳ با تک‌آهنگ «او سخت برای پول کار می‌کند»، از آلبومی به همین نام، که پس از مشخص شدن بدهی‌اش به کازابلانکا، توسط مرکوری رکوردز منتشر شد، به صدر جدول پاپ بازگشت. با وجود این موفقیت، ضبط‌های سامر کمی بعد شروع به مشکل کردند.  در سال ۱۹۸۹، سامر با تیم استاک آیتکن واترمن همکاری کرد و اولین آهنگ خود را در ده آهنگ برتر ایالات متحده در شش سال با ... به دست آورد. «این بار می‌دانم که واقعی است»، که چهاردهمین و آخرین آهنگ برتر او در ده آهنگ برتر دوران حرفه‌ای‌اش بود. سامر برای آخرین بار در سال ۱۹۹۹ با اجرای آهنگ «من با تو خواهم رفت (Con te partirò)» به فهرست ۱۰۰ آهنگ برتر راه یافت.

سامر تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۲ بر اثر سرطان ریه در خانه‌اش در ناپل، فلوریدا، به ضبط موسیقی ادامه داد. در آگهی ترحیم او در روزنامه تایمز، او به عنوان «ملکه بی‌چون و چرای رونق دیسکو دهه هفتاد» توصیف شد که به مقام «یکی از خوانندگان زن برجسته جهان» رسید. مورودر کار سامر روی آهنگ «من عشق را حس می‌کنم» را «واقعاً آغاز موسیقی رقص الکترونیک» توصیف کرد. سامر در طول زندگی و پس از مرگش در چندین موسسه موسیقی از جمله پیاده‌روی مشاهیر هالیوود، تالار مشاهیر موسیقی رقص و تالار مشاهیر ملی ریتم و بلوز ثبت شده است. در سال ۲۰۱۳، یک سال پس از مرگش، سامر به تالار راک اند رول راه یافت. شهرت. در دسامبر ۲۰۱۶، بیلبورد او را در رتبه ششم فهرست «بزرگترین هنرمندان برتر باشگاه‌های دنس تمام دوران» قرار داد.