
آلبوم موسیقی سافت راک Elton John 2016
آلبوم Elton John 2016 با اسم آلبوم (Wonderful Crazy Night ) در سبک موسیقی Soft Rock که سی امین 30 آلبوم منتشر شده خواننده - ترانه سرا و پیانیست انگلیسی یاد شده بود که تهیه کننده آن خودش و Greg Penny بودند .
این اولین آلبوم جان پس از آلبوم The Captain & The Kid سال 2006 است که گروه التون جان را در آن حضور دارد و در 17 روز نوشته و ضبط شد. نوازنده کوبه ای قدیمی جان، ری کوپر، اولین حضور خود را در هر یک از آلبوم های جان از زمان ساخت انگلستان در سال 1995 انجام می دهد. این اولین حضور کیم بولارد در کیبورد است که جایگزین گای بابیلون شد و مت بیسونت جایگزین باب برچ در باس شد. این آلبوم با فروش 58000 واحد معادل آلبوم در رتبه هشتم بیلبورد 200 آمریکا قرار گرفت.التون جان، با نام کامل سر التون هرکول جان، با نام اصلی رجینالد کنت دوایت،، خواننده، آهنگساز و پیانیست بریتانیایی که یکی از محبوبترین هنرپیشههای اواخر قرن بیستم بود. . او به اندازه الویس پریسلی در یک کنسرت و ضبط حرفه ای که شامل فروش صدها میلیون آلبوم بود، رشته موسیقی عامه پسند ( پاپ ) و اجراهای مختلف تبحر دارد .
جان که کودکی نابغه در پیانو بود، در 11 سالگی بورسیه تحصیلی آکادمی سلطنتی موسیقی دریافت کرد. پس از کشف موسیقی ریتم اند بلوز به سمت پاپ گرایش پیدا کرد و در اواسط دهه 1960 به بلوزولوژی، که بعداً گروه پشتیبان جان بالدری بود، پیوست. او با همکار اصلی خود در آهنگسازی، برنی تاپین (متولد 22 مه 1950، اسلیفورد، لینکلن شایر)، پس از اینکه هر دو به یک آگهی در یک مجله تجاری پاسخ دادند، ملاقات کرد و اولین موفقیت او در ضبط ترانه ای بریتانییی با نام لیدی سامانتا در سال 1968 بود. آلبوم آمریکایی التون جان در سال 1970 منتشر شد و بلافاصله او را به عنوان یک ستاره بزرگ بین المللی معرفی کرد.
التون جان در طول زندگی حرفهای خود استعداد فوقالعادهای را در جذب و ترکیب سبکهای مختلف پاپ و راک در یک صدای پیشراننده، کارآمد و برونگرا، پرانرژی و تا حدودی غیرشخصی از خود نشان داد. ضبط های او جزو اولین مواردی بود که گیتار الکتریک و پیانو آکوستیک را با سازهای سنتز شده یکسان کرد. سبک آوازی او، با لهجه جنوبی ، به شدت تحت تأثیر موسیقی آمریکایی ها بود، همانطور که پیانیسم او، شرحی آراسته و با طعم ملایم از استایل های لیتل ریچارد و جری لی لوئیس بود. اولین آهنگ آمریکایی او، آهنگ تو در سال 1970، تصنیف عاشقانه ای بود که حال و هوای درونگرایانه ترانه سرایان و خواننده های آن دوره را با هنرهای پاپ سنتی تر ترکیب می کرد. ضبطهای جان در اوایل دهه 1970 ادای احترام به مدلهای راک کانتری و فولک راک مانند گروه و کراسبی، استیلز و نش بود.
تا سال 1973 جان یکی از پرفروشترین نوازندگان پاپ در جهان بود. آهنگهای معمولی او که با تاوپن نوشته شده بود، تقلیدهای محبت آمیز و پاستیچهای همه چیز بود، از رولینگ استونز (« بازگشته است» [1974]) تا تصنیفهای فرانک سیناترا («چشمان آبی» [1982]) تا راک اند رول دهه 1950 (» صخره کروکودیل» [1972]) به روح فیلادلفیا («آزادی فیلادلفیا» [1975]). او همچنین در آثار طولانیتری مانند «Burn Down the Mission» در Tumbleweed Connection (1971) و «Funeral for a Friend/Love Lies Bleeding» در Goodbye Yellow Brick Road (1973) جاهطلبیهای موسیقایی عمیقتری را نشان داد. از دیگر آهنگهای برجسته این دوره میتوان به «Rocket Man» در Honky Château (1972) و «Dont Let the Sun Go Down on Me» در Caribou (1974) اشاره کرد.
با شروع در سال 1976 با آلبوم Blue Moves، تأثیرات راک او کمتر مشخص شد، و سبک پاپ انگلیسی بیشتر کلیسایی در تصنیف هایی مانند Sorry Sems to Be the Hardest Word (1976) ظهور کرد، که نشان دهنده هاله هولناک تصنیف های بالغ او بود. . در اواخر دهه 1970 و 1980، در حالی که او با همکاران دیگر آزمایش می کرد، موسیقی او طراوت خود را از دست داد و محبوبیتش کمی کاهش یافت، او همچنین به همراه تیم رایس، ترانه سرا برای فیلم شیرشاه (1994) ترانههایی نوشت و «میتوانی امشب عشق را احساس کنی» برنده جایزه اسکار بهترین آهنگ اصلی شد. این فیلم در سال 1997 به یک موزیکال برادوی اقتباس شد. در همان سال، نسخه جدیدی از آهنگ 1973 او به نام Candle in the Wind که توسط تاوپین برای سوگواری مرگ دایانا، شاهزاده خانم ولز اصلاح شد، به موفق ترین تک آهنگ پاپ تبدیل شد. با ، فروش بیش از 30 میلیون نسخه.


