نوار کاست موسیقی شاد نوستالژی دیسکو Donna Summer 1984

نوار کاست موسیقی " 1984 Donna Summer  " ( دونا سامر ) با اسم آلبوم ( Cats Without Claws ) در سبک موسیقی Electronic/Disco از خواننده آمریکایی قدیمی ذکر شده  . آلبوم دوازدهم خواننده معروف و شناخته شده آمریکا که به جایگاه چهلم پرفروشترین آلبوم Billboard در همان سال رسید و 300000 عدد از روی این آلبوم در آمریکا بفروش رسید . همچنین سه ترانه این آلبوم به جایگاه بیست و یکم جدول موسیقی Pop Chart رسید . شهرت زیاده Donna Summer با ترانه های پرفروشش در دهه هفتاده میلادی بعنوان یک خواننده جوان دیسکو آغاز گردید و در طی دهه هشتاد این شهرت بیشتر و تکمیل گردید . او در دهه هشتاد برای ضبط آلبومهایش به سمت همکاری با شرکت Geffen Records متمایل شد و با این شرکت قرارداد همکاری امضا کرد . یکی از ترانه های این آلبوم توسط Reba Rambo McGuire و Dony McGuire نوشته شده و توسط Summer خوانده شد برای او یک Grammy Award یا جایزه گرمی برای اجرای الهام پخش این ترانه در سبک موسیقی Gospel به ارمغان آورد . گرچه تم موسیقی این آلبوم بیشتر متمایل به Pop Dance بود ولی شامل روایات روحی و عرفانی هم میشد . این آلبوم نیز بیشتر ترانه هایش مثل آلبوم قبلی Donna Summer حاصل همکاری خود او با Michael Omartian بود ولی تعدادی از آهنگسازان دیگر منجمله همسر Donna Summer به نام Bruce Sudano که خودش یکی از آهنگسازان شناخته شده بود در ساختن این آلبوم به Summer کمک کرد . این آلبوم برای ترانه Forgive Me که نوشته Reba McGuire و Dony McGuire بود برای ( Donna Summer ) یک جایزه Grammy بعنوان بهترین ترانه با عملکرد الهام بخش را به ارمغان آورد . ترانه There Goes My Baby که در این آلبوم وجود دارد جز ترانه های کاور یا اجرای جدید توسط او بود که اصل این ترانه متعلق بگروه The Drifters بود . آلبوم دارای سه ترانه Hit یا پرفروش به اسامی There Goes My Baby و Supernatural Love و Eyes بود که ترانه اولی در رده 21 جدول چارت موزیک پاپ قرار گرفت و ترانه های Eyes و Supernatural نیز بطور تک آهنگ بصورت ترانه دنس شاد با تایم بالا دوباره منتشر شدند . 

دونا آدریان گینز ( (زاده ۳۱ دسامبر ۱۹۴۸ – درگذشته ۱۷ مه ۲۰۱۲)، که به طور حرفه‌ای با نام دونا سامر شناخته می‌شود، خواننده و ترانه‌سرا آمریکایی بود. او در دوران دیسکو در دهه 1970 شهرت یافت و به عنوان "ملکه دیسکو" شناخته شد، در حالی که موسیقی او طرفداران جهانی پیدا کرد.

سامر تحت تأثیر فرهنگ ضد فرهنگ دهه 1960 خواننده اصلی یک گروه راک سایکدلیک به نام کرو شد و به شهر نیویورک نقل مکان کرد. در سال 1968، او به یک اقتباس آلمانی از موزیکال مو در مونیخ پیوست، جایی که چندین سال زندگی، بازیگری و خوانندگی را گذراند. در آنجا، او با تهیه‌کنندگان موسیقی جورجیو مورودر و پیت بلوت آشنا شد و آنها به ضبط آهنگ‌های تاثیرگذار و مشهور دیسکو مانند «Love to Love You Baby» و «I Feel Love» ادامه دادند که نشان‌دهنده موفقیت دونا سامر در بازارهای موسیقی بین‌المللی بود. سامر در سال 1976 به آمریکا بازگشت و موفقیت‌های بیشتری مانند ترانه های «آخرین رقص»، نسخه او از «پارک مک آرتور»، «بهشت می‌داند»، «چیزهای داغ»، «دختران بد»، «همه چراغ‌ها کم‌نور»، No More Tears (Enough Is Enough)» با باربارا استرایسند و «در رادیو» دنبال شد.

سامر در طول زندگی خود در مجموع 32 تک آهنگ در بیلبورد Hot 100 آمریکا جمع آوری کرد که شامل 14 تک آهنگ برتر و چهار تک آهنگ شماره یک می شود. او بین سال‌های 1976 تا 1984 هر سال موفق به کسب رتبه تاپ 40 برتر شد، و از اولین موفقیت خود در 10 رتبه برتر در سال 1976 تا پایان سال 1982، 12 ترانه تاپ تن  (که از این ترانه ها ده تایشان تاپ فایو یا جز پنج ترانه پرفروش برتر دیسکو آمریکا بودند ) بیش از هر زمان دیگری داشت. اقدام دیگر در آن دوره او در سال 1983 به جمع پنج نفر برتر Hot 100 بازگشت و آخرین موفقیت خود را در تاپ 10 در سال 1989 با ترانه "This Time I Know It's for Real" به دست آورد. او اولین هنرمندی بود که سه آلبوم دوتایی متوالی داشت که به صدر جدول بیلبورد 200 آمریکا رسید و در یک دوره 12 ماهه چهار تک آهنگ شماره یک را در آمریکا به دست آورد. او همچنین دو تک آهنگ شماره یک در نمودار R&B Singles در آمریکا و یک تک آهنگ شماره یک در بریتانیا را به دست آورد. آخرین موفقیت او در Hot 100 در سال 1999 با "I Will Go with You (Con te partirò)" بود. در حالی که موقعیت او در جدول بیلبورد Hot 100 در دهه‌های بعدی کاهش یافت، دونا سامر در تمام طول زندگی حرفه‌ای خود به عنوان نیکی از برترین چهره های موسیقی دیسکو در جدول آهنگ‌های باشگاه دنس بیلبورد باقی ماند.

سامر در سال 2012 بر اثر سرطان ریه در خانه خود در ناپل، فلوریدا درگذشت. در آگهی ترحیم خود در تایمز، او به عنوان "ملکه بی چون و چرای رونق دیسکو دهه هفتاد" توصیف شد که به مقام "یکی از خوانندگان زن برجسته جهان" رسید. مورودر کار سامر بر روی آهنگ "I Feel Love" را به عنوان "واقعا شروع موسیقی رقص الکترونیک" توصیف کرد. در سال 2013، سامر پس از مرگ وارد تالار مشاهیر راک اند رول شد. در دسامبر 2016، بیلبورد او را در رتبه ششم در فهرست "بزرگترین هنرمندان کلوپ رقص برتر تمام دوران" قرار داد.