آلبوم بیاد ماندنی پروگرسیو راک Pink Floyd 1979 2CDs جز پرفروشترین آلبوم های موسیقی جهان

آلبوم موسیقی دوقلوی خاطره ساز "  Pink Floyd 1979 " با اسم آلبوم ( The Wall ) در سبک موسیقی Electronic/Progressive Rock که پرفروشترین آلبوم موسیقی دبل دیسک منتشر شده تاریخ موسیقی جهان نیز هست . یازدهمین آلبوم استودیویی گروه موسیقی سرشناس بریتانیایی ذکر شده است که در سی ام نوامبر سال 1979 توسط Columbia Records و Harvest Records به ترتیب در آمریکا و انگلستان منتشر شد .

پینک فلوید یک گروه راک انگلیسی است که در سال 1965 در لندن تشکیل شد. آنها که به عنوان یکی از اولین گروه‌های سایکدلیک بریتانیایی طرفداران اولیه پیدا کردند، با آهنگ‌های طولانی، آزمایش‌های صوتی، اشعار فلسفی و برنامه‌های زنده استادانه متمایز شدند. آنها به یک گروه پیشرو در سبک پراگرسیو راک تبدیل شدند که برخی از آنها به عنوان بزرگترین گروه پراگرسیو راک در تمام دوران یاد می کنند.

پینک فلوید در سال 1965 توسط سید بارت (گیتار، خواننده اصلی)، نیک میسون (درامز)، راجر واترز (گیتار باس، آواز) و ریچارد رایت (کیبورد، خواننده) تأسیس شد. با بارت به عنوان ترانه سرای اصلی خود، آنها دو تک آهنگ موفق، "Arnold Layne" و "See Emily Play" و اولین آلبوم موفق The Piper at the Gates of Dawn (همه 1967) را منتشر کردند. دیوید گیلمور (گیتار، خواننده) در سال 1967 پیوست. بارت در سال 1968 به دلیل بدتر شدن سلامت روانی را ترک کرد. در حالی که هر چهار عضو در آهنگسازی مشارکت داشتند، واترز به ترانه سرای اصلی و رهبر مضمون تبدیل شد و مفاهیم پشت سر موفق ترین آلبوم های پینک فلوید، The Dark Side of the Moon (1973)، Wish You Were (1975)، Animals (1977) و The را طراحی کرد. دیوار (1979). فیلم موزیکال بر اساس دیوار، پینک فلوید - دیوار (1982)، برنده دو جایزه بفتا شد. پینک فلوید چندین موسیقی موسیقی را نیز ساخته است.

به دنبال تنش‌های شخصی، رایت در سال 1981 پینک فلوید را ترک کرد و سپس واترز در سال 1985. گیلمور و میسون به عنوان پینک فلوید ادامه دادند و رایت بعداً به آنها پیوست. آنها آلبوم‌های A Momentary Lapse of Reason (1987) و The Division Bell (1994) را که توسط تورهای بزرگ پشتیبانی می‌شد، تولید کردند، قبل از اینکه وارد یک وقفه طولانی شوند. در سال 2005، همه به جز بارت برای اجرا در رویداد آگاهی جهانی Live 8 دوباره متحد شدند. بارت در سال 2006 درگذشت و رایت در سال 2008. آخرین آلبوم استودیویی پینک فلوید، رودخانه بی پایان (2014)، بر اساس مطالب منتشرنشده از Division Bell بود. جلسات ضبط در سال 2022، گیلمور و میسون پینک فلوید را اصلاح کردند تا آهنگ "Hey, Hey, Rise Up!" در اعتراض به تهاجم روسیه به اوکراین.

تا سال 2013، پینک فلوید بیش از 250 میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته بود و آنها را به یکی از پرفروش ترین هنرمندان موسیقی در تمام دوران تبدیل کرد. The Dark Side of the Moon و The Wall وارد تالار مشاهیر گرمی شدند و این آلبوم ها و Wish You Were Here جزو پرفروش ترین آلبوم های تمام دوران هستند. چهار آلبوم پینک فلوید در صدر بیلبورد 200 آمریکا و پنج آلبوم در جدول آلبوم های بریتانیا قرار گرفتند. تک آهنگ های موفق آنها عبارتند از: "Arnold Layne" (1967)، "See Emily Play" (1967)، "Money" (1973)، "Another Brick in the Wall, Part 2" (1979)، "Not Now John" (1983) ، "در دور زدن" (1987) و "امیدهای زیاد" (1994). پینک فلوید در سال 1996 به تالار مشاهیر راک اند رول آمریکا و در سال 2005 به تالار مشاهیر موسیقی بریتانیا راه یافت.

آلبوم The Wall  یازدهمین آلبوم استودیویی گروه راک انگلیسی پینک فلوید است که در 30 نوامبر 1979 توسط Harvest/EMI و Columbia/CBS Records منتشر شد. این یک اپرای راک است که پینک، یک ستاره راک خسته، را در حالی که یک "دیوار" روانشناختی از انزوای اجتماعی می سازد، بررسی می کند. دیوار به مدت 15 هفته در صدر چارت های آمریکا قرار گرفت و به رتبه سوم در بریتانیا رسید. این آلبوم در ابتدا نقدهای متفاوتی از منتقدان دریافت کرد، بسیاری از آنها آن را بیش از حد و ادعایی دیدند، اما بعداً به عنوان یکی از بهترین آلبوم های تمام دوران مورد تحسین قرار گرفت.

راجر واترز، نوازنده باس، The Wall را در طول تور پینک فلوید در سال 1977 در Flesh طراحی کرد و شخصیت پینک را از خود و سید بارت، عضو سابق، الگوبرداری کرد. ضبط از دسامبر 1978 تا نوامبر 1979 طول کشید. تهیه کننده باب ازرین به اصلاح مفهوم و رفع تنش ها در طول ضبط کمک کرد، زیرا اعضای گروه با مشکلات شخصی و مالی دست و پنجه نرم می کردند. ریچارد رایت، نوازنده کیبورد، در حین تولید توسط واترز اخراج شد، اما در طول تور به عنوان یک نوازنده حقوق بگیر ادامه داد.

سه تک آهنگ منتشر شد: "Another Brick in the Wall, Part 2" (تنها تک آهنگ شماره یک پینک فلوید در بریتانیا و آمریکا )، "Run Like Hell" و "Comfortably Numb". از سال 1980 تا 1981، پینک فلوید این آلبوم را در توری اجرا کرد که دارای جلوه های تئاتری استادانه ای بود. در سال 1982، دیوار به عنوان یک فیلم بلند توسط واترز اقتباس شد.

The Wall یکی از شناخته شده ترین آلبوم های مفهومی است. این آلبوم با بیش از 30 میلیون نسخه فروش، دومین آلبوم پرفروش پینک فلوید پس از The Dark Side of the Moon (1973)، پرفروش ترین آلبوم دوگانه تمام دوران و یکی از پرفروش ترین آلبوم های تاریخ موسیقی معاصر است . برخی از جلسات خروجی در آلبوم بعدی پینک فلوید، The Final Cut (1983) استفاده شد. در سال 2000، در 1000 آلبوم برتر تمام زمان کالین لارکین به عنوان شماره 30 انتخاب شد. در سال‌های 2003، 2012 و 2020 در فهرست «500 آلبوم برتر تمام دوران» رولینگ استون قرار گرفت. از سال 2010 تا 2013، واترز یک تور زنده جدید از آلبوم دیوار را اجرا کرد که به یکی از پردرآمدترین تورهای یک نوازنده انفرادی تبدیل شد.

یک اپرای راک که پینگ فلوید آنرا دنبال میکرد . یک ستاره راک خسته که نهایتا خود را از قید و بند جامعه که نماد آن دیوار است جدا می کند . این آلبوم یک کار تمام عیار موفق از نظر تجاری محسوب میشد چون پانزده هفته تمام در صدر جدول موسیقی آمریکا قرار گرفت و در همان ایام در انگلستان هم در مکان سوم جدول موسیقی این کشور جای گرفته بود . این آلبوم فیلمی هم به کارگردانی Alan Parker برایش ساخته شد . ترانه Another Brick in the Wall Pt.1 & Pt.2 جز آن دسته از ترانه های همیشه ماندگار در اذهان و خاطرات است و دو ترانه دیگر این آلبوم از حلقه دوم آلبوم به اسامی Comfortably Numb و Run Like Hell هم علاوه بر ترانه های ذکر شده جز آثار پرفروش این آلبوم بودند  . بعدها بنا بر اعلام آمار بفروش رسیده این آلبوم از پرفروشترین آلبومهای موسیقی معاصر جهان اعلام شد . این آلبوم سی میلیون نسخه از آن در جهان بفروش رفته .که از نظر آماری دومین آلبوم پرفروش گروه موسیقی Pink Floyd بعد از آلبوم The Dark Side of the Moon در طول حیاتشان از دیدگاه میزان فروشش بوده .