کتاب رمان دوجلدی مشهور سینوهه تالیف میکاوالتاری ترجمه ذبیح الله منصوری

کتاب رمان دوجلدی مشهور " سینوهه " تالیف میکا والتاری نویسنده فنلاندی با 965 برگ تعداد صفحات کتاب ترجه ذبیح الله منصوری  و وزن کلی دوجلد 1500 گرم ( 1.5 کیلوگرم ) که  از مشهورترین کتب داستان تاریخی جهان است .

رمان مصری، تاریخی اثر میکا والتاری، که در سال 1945 به زبان فنلاندی با نام Sinuhe, egyptiläinen منتشر شد.

داستان این رمان در مصر در زمان سلسله هجدهم می گذرد، زمانی که آخناتون فرعون مصر، که از سال 1353 تا 1336 قبل از میلاد حکومت می کرد، یک فرقه توحیدی جدید را تأسیس کرد. این رمان که توسط قهرمان داستان، پزشکی به نام سینوهه، که با اقشار فقیر و ثروتمند مصر در ارتباط است، روایت می‌شود، زندگی روزمره، مذهب و سیاست آن دوران را توصیف می‌کند. سفرهایش او را تا سوریه و کرت می برد. او که از محرمان فراعنه است، در نهایت در تبعید دائمی زندگی می کند.
مصر باستان را می توان به عنوان واحه ای در صحرای شمال شرقی آفریقا در نظر گرفت که برای حمایت از جمعیت کشاورزی خود به طغیان سالانه رودخانه نیل وابسته است. ثروت اصلی کشور از دشت سیلابی حاصلخیز دره نیل، جایی که رودخانه بین نوارهای تپه‌های آهکی جریان دارد، و دلتای نیل، که در آن به چندین شاخه در شمال قاهره امروزی می‌پیچد، به دست آمد. بین دشت سیلابی و تپه ها یک نوار متغیر از صحرای کم ارتفاع وجود دارد که مقدار معینی از شکار را پشتیبانی می کند. نیل تنها شریان حمل و نقل مصر بود.

اولین آب مروارید در اسوان، جایی که بستر رودخانه توسط یک کمربند گرانیتی به تندباد تبدیل شده است، تنها مرز کاملاً مشخص کشور در یک منطقه پرجمعیت بود. در جنوب، منطقه بسیار کمتر مهمان نواز نوبیا قرار داشت که در آن رودخانه از تپه‌های ماسه‌سنگ کم ارتفاعی عبور می‌کرد که در بیشتر مناطق تنها نوار بسیار باریکی از زمین قابل کشت باقی می‌ماند. نوبیا برای گسترش دوره ای مصر به سمت جنوب و برای دسترسی به محصولات از مناطق دورتر جنوب مهم بود. غرب نیل صحرای خشک بود که توسط زنجیره ای از واحه ها در فاصله 125 تا 185 مایلی (200 تا 300 کیلومتری) از رودخانه شکسته شده بود و به جز چند ماده معدنی، فاقد همه منابع دیگر بود. صحرای شرقی، بین نیل و دریای سرخ، از اهمیت بیشتری برخوردار بود، زیرا از جمعیت کوچک عشایری و بازی بیابانی پشتیبانی می کرد، حاوی ذخایر معدنی متعددی از جمله طلا بود و مسیری به دریای سرخ بود .

قوانین جانشینی سلطنت به خوبی درک نشده است. تصور رایج مبنی بر اینکه وارث تاج و تخت باید با دختر بزرگ سلف خود ازدواج کند، رد شده است. سلطنت از خط زن عبور نکرد. به نظر می رسد انتخاب ملکه آزاد بوده است. اغلب ملکه یکی از اقوام نزدیک پادشاه بود، اما ممکن است با او نیز ارتباطی نداشته باشد. در پادشاهی جدید، که شواهد فراوانی برای آن وجود دارد، هر پادشاه یک ملکه با عناوین متمایز و همچنین تعدادی همسر خردسال داشت.

به نظر می رسد که پسران ملکه اصلی جانشینان برتر تاج و تخت بوده اند، اما پسران دیگر نیز می توانند پادشاه شوند. در بسیاری از موارد جانشین پسر بزرگتر (بازمانده) بود، و چنین الگوی ارثی با ارزش های کلی مصری موافق است، اما اغلب او یکی دیگر از خویشاوندان بود یا کاملاً نامرتبط بود. متون پادشاهی جدید، پس از این واقعه، توضیح می‌دهند که چگونه پادشاهان توسط اسلاف خود یا توسط اوادی‌های الهی به وارثان منصوب می‌شدند، و ممکن است این الگوی زمانی بوده باشد که جانشین مشخصی وجود نداشت. مخالفت و درگیری از منابع عمومی سرکوب می شود. از دوره متأخر (664-332 پ. آنها احتمالاً پیشگامان زیادی داشتند.

موقعیت پادشاه به تدریج از یک پادشاه مطلقه در مرکز یک گروه کوچک حاکم که عمدتاً از خویشاوندان او تشکیل شده بود، به مقام رئیس یک دولت بوروکراتیک - که در آن حکومت او هنوز مطلق بود - بر اساس تصدی پست و در تئوری تغییر کرد. ، در رقابت آزاد و شایستگی. در سلسله پنجم، نهادهای ثابت به نیروی سنت و تنظیم تماس های شخصی به عنوان ترمز بر استبداد اضافه شدند، اما قدرت کاریزماتیک و مافوق بشری پادشاه حیاتی باقی ماند ....