آلبوم موسیقی کانتری راک Tony Joe White 2016

آلبوم موسیقی " Tony Joe White 2016 " با اسم آلبوم ( Rain Crow ) در سبک ها یا ژانرهای موسیقی Rock/Country که بوسیله تونی جو وایت (در گذشته 24 اکتبر 2018)، ملقب به سوامپ فاکس، خواننده، ترانهسرا و گیتاریست آمریکایی بود که بیشتر به خاطر آهنگ Polk Salad Annie در سال 1969 و برای «Rainy Night in Georgia » که نوشته بود شناخته شد  اما اولین بار توسط بروک بنتون در سال 1970 محبوب شد آن دو آهنگ بسیار معروف Hit یا پرفروش Tina Turner با نامههای Steamy Window و Under Cover Agent for the Blues که هر دویشان از کارهای تینا ترنر که در آن دوران نیز جز خوانندگان پرطرفدار محسوب میشد از طریق تهیه کننده ترنر در آن زمان، که مارک ناپفلرگیتاریست و خواننده گروه موسیقی Dire Straits ، که دوست وایت بود، توسط Joe White ساخته شد و تهیه کننده این ترانه ها Mark Knopfler بود آمد ترانه ( Polk Salad Annie )  نیز توسط جو داسین، الویس پریسلی و تام جونز نیز اجرا شده است . 

جان پارلس از نیویورک تایمز می نویسد: «یک گیتار وا-وا، یک دریل لوئیزیانا و ریتم های محلی زیادی در آهنگ های تونی جو وایت وجود دارد. تونی جو وایت ژانر یا سبک موسیقی به نام Swamp Rock را با موفقیت خود در سال 1969 با انتشار ترانه Polk Salad Annie و دیگر قطعات بلوزی از منطقه Deep South در آمریکا آغاز کرد. وایت در سطح بینالمللی با ضبطهای خود و اجراهای زنده بینظیر خود موفق بود، با این وجود، شاید بیشتر به خاطر آهنگی که ساخته است، اما معروفتر آنطور که دیگران تفسیر کردهاند، شناخته میشود - تصنیف عمیقا غمگین Rainy Night in Georgia .

، تونی جو وایت در گود ویل، لوئیزیانا، یکی از هفت فرزند خانواده ای کم بضاعت و فقیر در یک چهارراه در نزدیکی شهر کوچک اوک گروو به دنیا آمد. پدرش یک کشاورز پنبه بود و مادرش تا حدودی از چروکی بومیان آمریکا بود. او برای کریس کمپیون از روزنامه دیلی تلگراف لندن به یاد می آورد: «نزدیک ترین همسایه ما یک مایل دورتر بود. بقیه مزارع پنبه و رودخانه و باتلاق بود». خانواده فقیر بودند و گاهی اوقات از سبزی وحشی و سبزه مانند شلغم به نام پولک (یا پوکه) که در آن منطقه می روید، غذا درست می کردند. موسیقی کار خودت بود. وایت به کمپیون گفت: «این تنها کاری است که هر کسی باید برای سرگرمی انجام دهد. هر روز یکی یک گیتار برمیداشت و آهنگی را برش میداد.

تمام خانواده تونی جو وایت اهل موسیقی بودند و برای مدتی سعی کرد با تمرکز بر بیسبال این روند را کاهش دهد. با این حال، زمانی که او حدود 15 سال داشت، برادرش صدای ضبط شده ای از گیتاریست بلوز، لایتنین هاپکینز را به او داد و او شیفته موسیقی شد. پس از پایان دبیرستان، برای مدت کوتاهی به عنوان راننده کامیون کمپرسی در بخش بزرگراه در ماریتا، جورجیا، جایی که خواهرش و همسرش در آنجا زندگی می کردند، کار کرد. در روزهای بارانی، زمانی که خدمه بزرگراه نمی توانستند کار کنند، او گیتار خود را تمرین می کرد و ایده ترانه ای به ذهنش خطور می کرد که تبدیل به شب بارانی در جورجیا می شد. در اوایل دهه 1960 او به ساحل خلیج تگزاس در اطراف کورپوس کریستی نقل مکان کرد، گروهی را تشکیل داد، شروع به نواختن در کلوب های محلی کرد و هر دو Rainy Night in Georgia و Polk Salad Annie را به پایان رساند. در سال 1964 او در کینگزویل تگزاس در گروهی به نام Tony White & His Combo ظاهر شد.
او به کمپیون میگوید: «من هر شب «پولک» مینواختم» در یک باشگاه کورپوس کریستی به نام چرخ فلک. مردم برای دیدن می آمدند.  از همان ابتدا، موسیقی وایت بلوزی، کم رنگ و تند بود. در شروع او با کوبیدن پای خود همراه شد. هنگامی که پدال گیتار wah-wah در اواسط دهه 1960 به طور گسترده در دسترس قرار گرفت، وایت به سرعت یکی را به دست آورد و آن را به بخش کلیدی صدای خود تبدیل کرد. او بیشتر دهه 1960 را در کورپوس کریستی گذراند و با همسرش لیآن تشکیل خانواده داد. این زوج دو فرزند بزرگ کردند. یک پسر، جودی، بعدها مدیر وایت شد.

با تغییر مدها و تنوع کنسرت ها، Tony White & His Combo تبدیل به Tony Joe and the Mojos یا Tonys Twilights شد. گروه سابق ممکن است چند آهنگ را برای لیبل محلی J-Beck ضبط کرده باشد، و در سال 1966 وایت با رانندگی به نشویل و ضربه زدن به درها، تلاش جدی تری برای نفوذ به قطعات ضبط شده انجام داد. او که در یک پانسیون اقامت داشت و با نوازندگان منطقه لوور برادوی شهر کار می کرد، کلمات دلسردکننده زیادی شنید. اما زمانی که در دفتر ناشر Combine Music باب بکهام حاضر شد،  پذیرفت که به آهنگ های او گوش دهد و تحت تأثیر صدای بلوز عمیق او قرار گرفت.

بکهام به سرعت وایت را به استودیوی ضبط و به سمت لیبل Monument هدایت کرد. تکآهنگهای تونی جو وایت بهطور متناوب در Monument ظاهر میشوند و با آهنگ «Ten More Miles to Louisiana» در سال 1966 (تولید شده توسط خواننده کانتری ری استیونز) شروع شد. موفقیت در آمریکا به کندی به دست آمد، اما در سال 1968 وایت، Soul Francisco، تک آهنگی با استفاده فراگیر از پدال گیتارش Wah-Wah منتشر کرد، در فرانسه زمانی که یک ترانه آن را در ایستگاهی در مونت کارلو، موناکو پخش کرد، رکورد شکست. و بیش از 100 تماس تلفنی برای شنوندگان دریافت کرد که درخواست پخش مجدد آن را داشتند. دفاتر مونومنت در نشویل به زودی تلگراف هایی از فرانسه دریافت کردند که در آن درخواست کپی از پرونده و درخواست مصاحبه با وایت می شد.

وایت با وجود فراز و نشیبهای حرفهای آمریکاییاش، همچنان در اروپا محبوبیت خود را حفظ کرد و اغلب در آنجا تور موسیقی برگزار میکرد. او همچنین یک پایگاه هواداران قوی در استرالیا ایجاد کرد.

شنوندگان اروپایی بر موسیقی محلی لوئیزیانا برخی از آهنگ های وایت تمرکز کردند. طرفداران آلمانی به او لقب روباه باتلاقی دادند و به گفته کمپیون، «فرانسویها اصطلاح «سوامپ راک» را برای توصیف موسیقی او ابداع کردند، ترکیبی از داستان سرایی بلوز اسطورهای و ریتمهای R&B، که با اشعار و صدای زنده وایت و زمزمههای هودوو مزین شده بود. زمانی که Monument آماده انتشار اولین LP خود، Black & White، در سال 1969 شد، وایت این فرصت را به دست آورد تا قطعات بیشتری را ضبط کند. 

«Polk Salad Annie» یکی از گروهی از پرترهها و آهنگهای داستانی بود که غرق در فرهنگ عمیق جنوب دوران کودکی وایت بود. انتشارات بعدی در همین راستا، مانند کمیک «روزولت و ایرا لی»، تنها موفقیت متوسطی در آمریکا داشت، اگرچه برخی از آنها در انگلستان و فرانسه موفق شدند.،  وایت در سال 1971 برای آلبوم تونی جو وایت به لیبل برادران وارنر نقل مکان کرد.