آلبوم موسیقی الکترونیک سینت پاپ Yello 1997

آلبوم موسیقی " 1997 Yello " با اسم آلبوم ( Pocket Universe ) در سبک موسیقی Electronic/Synth Pop از گروه سوئیسی یاد شده که نهمین آلبوم منتشر شده این باند بود که در تاریخ 24 فوریه سال 1997 با لیبل Mercury منتشر شد .

این گروه توسط بوریس بلنک Boris Blank (نوازنده کیبورد، نمونهبرداری، نوازنده سازهای کوبهای، صدا دو یا بکینگ وکال Backing Vocal) و کارلوس پرون (نوار) در اواخر دهه 1970 تشکیل شد. دیتر مایر ِDieter Meier ( خواننده )، صنعتگر  زمانی که دو بنیانگذار گروه موسیقی نامبرده متوجه شدند که به یک خواننده نیاز دارند، آورده شد. نام گروه جدید، Yello، به عنوان یک تز جدید بر اساس اظهار نظر مایر، یک سلام فریاد زده با عبارت ( a yelled Hello ) انتخاب شد.

اولین انتشار Yello تک آهنگ I.T. Splash در سال 1979 بود. LP Solid Pleasure، شامل نسخه کوتاه اصلی Bostich (به یک تک آهنگ سبک دنس موفق در سال 1981 تعمیم یافت)، و در نوامبر 1980 منتشر شد. اولین ویدیوی Yello برای آهنگ Pinball Cha Cha در سال 1981 ساخته شد. این ویدئو در یک نمایشگاه ویدئویی در موزه هنرهای مدرن نیویورک در سال 1985  گنجانده شد. در اوایل سال 1983، درست پس از انتشار آلبوم You Gotta Say Yes to Another Excess ، پرون که یکی از دو موسس اصلی گروه بود Yello را ترک کرد تا به دنبال یک حرفه خوانندگی انفرادی باشد.

چهارمین آلبوم استودیویی گروه Stella در سال 1985 به عنوان اولین آلبوم یک گروه سوئیسی که در صدر جدول آلبوم سوئیس قرار گرفت، رتبه 1 را در سوئیس کسب کرد. همچنین در داخل در بین 10 آلبوم پرفروش آلمان ظاهر شد و وضعیت طلایی را به دست آورد. آهنگ Oh Yeah از آلبوم در سال بعد مورد توجه جهانی قرار گرفت، پس از آن که در سال 1986 در فیلم Ferris Buellers Day Off بکار گرفته شد و سپس یک سال بعد در فیلمی بنام Secret of My Success ظاهر شد. این آهنگ مدت کوتاهی پس از انتشار منتشر شد و تنها تک آهنگ گروه شد که در چارت موزیک آمریکا قرار گرفت و به رتبه 51 رسید،  و تنها 50 آهنگ برتر آنها در استرالیا که به رتبه 9 رسید.

در سال 1988، تک آهنگ The Race که جز ترانه های بسیار مهیج گروه است از آلبوم Flag به عنوان تنها 10 آهنگ برتر گروه در آنجا به شماره 7 در بریتانیا رسید. در فیلم راهبه ها در حال فرار ظاهر شد.

در سال 1995، یک آلبوم ادای احترام به نام Hands on Yello منتشر شد که شامل ریمیکس های موبی، ارب، کارل کریگ، کارل کاکس، گرید و وست بام بود.

در سال 2005، Yello آلبوم های اولیه خود را به عنوان بخشی از مجموعه Yello Remaster، مجدداً منتشر کرد.

مستندی درباره Yello، Electro Pop Made in Switzerland، به کارگردانی Anka Schmid، در سپتامبر 2005 در سینما Riff Raff زوریخ به نمایش درآمد.

یلو مأمور تولید موسیقی برای عرضه خودرو آئودی A5 در نمایشگاه خودرو ژنو در مارس 2007 و برای تبلیغات خودرو آئودی A5 در می 2007 شد . 

 

تکنیک آهنگسازی صدای Yello عمدتاً با نمونه های موسیقی غیر معمول، تکیه شدید بر ریتم و صدای تیره خواننده شان دیتر می یر که فرم بسیار مشخصی از کلام را دارد تعیین می شود. Yello از نمونهگیری در ساخت آهنگهای ریتم استفاده میکند، مانند آهنگ The Race در سال 1988. در Swing (از You Gotta Say Yes to Another Excess) و Blazing Saddles (از آلبوم Flag ). خوانندگان مهمان شامل Rush Winters، Billy Mackenzie، Stina Nordenstam، Jade Davies، Shirley Bassey، Heidi Happy و FiFi Rong هستند. این گروه اعتبار نویسندگی را با ترانه سرایانی با اسامی مکنزی، وینترز و هپی به اشتراک گذاشته است.

Yello به ندرت از نمونه هایی از موسیقی های منتشر شده قبلی استفاده می کند. تقریباً همه سازها توسط بوریس بلنک، که در طول سالها یک کتابخانه نمونه اصلی از هزاران صدای نامگذاری شده و طبقه بندی شده ایجاد کرده است، نمونه برداری و مهندسی مجدد شده است .